Rust nodig

Uitwaaien op het strand

Om goed te presteren en enthousiast te blijven, zowel voor 'Opgeruimd met Carmen' als voor mijn werk bij het waterschap, heb ik het nodig om af en toe even rust te pakken. En die rust kreeg ik vorige week ruimschoots op Schiermonnikoog. Wat is het toch een prachtig eiland! We komen er vaak en graag en raken er niet op uit gekeken. 

Het paradijs bestaat niet

Maar Schiermonnikoog komt in de buurt

(Koos Dijksterhuis)

Wat we dan zoal doen? Wandelen. In de duinen, de bossen en natuurlijk op het strand. Daar leven heel veel strandpleviertjes, dat zijn die schattige kleine vogeltjes die de hele dag zenuwachtig heen en weer rennen, op zoek naar voedsel. En verder fietsen. Emma en ik hadden een tandem gehuurd, dat was echt hilarisch! Het geeft fietsen een hele andere dimensie, zullen we maar zeggen. We fietsen over het eiland, door de Kobbeduinen, naar de jachthaven en langs de Waddenzee. En verder kun je er zelfs winkelen. En een lekker ijsje eten, geheel coronaproof. En natuurlijk lekker lezen en tv kijken in het vakantiehuisje. Na een paar dagen Schiermonnikoog kan ik er weer vol enthousiasme tegenaan! 

Emma en ik op de tandem

Door corona krijg je toch al veel meer rust. Ik hoef op zaterdag niet meer te rijden naar de volleybalwedstrijden van Emma; ik heb geen zakelijke afspraken buiten de deur; er zijn geen feestjes (mijn vader is vandaag 75 jaar geworden, maar geen feest in een zaaltje zoals oorspronkelijk de bedoeling was) en we gaan veel minder op stap. Kortom, het is een rustige boel. Je zou kunnen zeggen 'saai', maar we moeten het er voorlopig maar mee doen. 

Ik had vandaag vrij. En dat is genieten. Ik wandel graag, samen met Olaf en ik ging vanmiddag thee drinken bij mijn schoonouders. En tussendoor ruimde ik een paar planken in huis op en ik zocht alles dassen en wanten voor de winter uit. Een mooi klusje, het werkt voor mij therapeutisch, zo rustig word ik ervan!